Þegar þér sjáið seljendur ruslvarnings sem þér hvorki þurfið né hafið efni á bjóða 98% afslátt þá er líklega stutt í efnahagsbotninn

Ég fer oft um Laugaveginn og þetta er á leiðinni. Þegar ég get hent fötunum sem ég er í jafnóðum og endurnýjað þau fyrir hundraðkall, og það er stutt í það, eða kannski jafnvel pikkað úr einhverjum haugum sem menn hafa ekki efni á að koma í endurvinnslu þá veit ég að offramleiðslubotninum er náð. Öll verð verða núna að hrynja eigi að vera kaupendur. Ég gæti jafnvel keypt húseign ef verðið félli um 80 prósent. Þegar allt hefur hrúgast á kaupendahliðina árum saman og allt er orðið súperyfrirkeypt þá tekur skiljanlega við tími seljenda og verðið hrynur.