Fimmtudagur, 04. 12. 08.

Klukkan 8:30 hélt ég fyrirlestur á samþingi félagsfræðinga sem fjallaði um hvernig alvarlega bilað fasistadót á borð við mig sjálfan gæti unnið með löngu útrunnu skækjudóti af vinstri vængnum sem ekki hefði getað trekkt einn einasta drátt í sautján ár. Ég sem sagt útskýrði þetta allt saman á sama tíma og hefur tekið þig að lesa þennan texta, fimm sekúndum. Allt er í raun drifið af hagsmunum og vændi er þar alls engin undantekning. Þegar hægt er orðið að keyra MAN vörubíl um afturendann á öllu fokking hóruhúsinu eins og það leggur sig þá snýst málið öðru fremur um að draga athyglina frá þeirri óþægilegu staðreynd. Annars þarf náttúrlega að skipta algjörlega um staff þarna.

Athugasemdir

[Rúnar Sveinbjörnsson, 5.12.2008 kl. 18:18]

Klukkan 7:30 hélt ég hins vegar fyrirlestur ögn styttri yfir mannskap, sem á tyllidögum er kallaður mannauður, um EVRU. Í stuttu máli byggðist fyrirlesturinn á spurningunni, hvað þegar við höfum skipt krónu í EVRUR og eytt öllum EVRUNUM, hvernig getum við keypt okkur grásleppu eða jafnvel rauðmaga?

[Baldur Fjölnisson, 5.12.2008 kl. 18:33]

Ég get ekki stillt mig um að birta hér þessa sérlega mögnuðu vitleysu sem ég rændi af bloggi Hjálmtýs Heiðdal, LOL.

-----------------------------------------------------------

„Hugsið ykkur hvað það væri nú gaman ef við bara héldum áfram og gæfum í!“

Hér er útskrift á stórmerkilegu viðtali við Hannes Hólmstein þann 13. sept. 2007 í Ísland í dag. Réttu ári fyrir stóra hrunið.

Viðtalið hefur vakið athygli fyrir það hversu vel það kortleggur störf manna eins og Hannesar Hólmsteins. Hann situr enn í bankaráði Seðlabankans og getur enn tekið þátt í mótun framtíðarinnar sem bíður eftir okkur!

Athygli vekur að hér fer ekki á milli mála að HHG segir að „við“ séum mennirnir á bakvið „íslenska efnahagsundrið“. Og hverjir erum við? Jú, það eru HHG og hans sálufélagar, Eimreiðarhópurinn sem lagði grunninn með Davíð Oddsson í fremsta sæti. Aðrir sem sitja í eimreiðinni eru m.a. Hannes, Kjartan Gunnarsson, Geir Haarde og Jón Steinar.

Spyrill: Það eru margir sem hafa velt því fyrir sér þessu endalausa peningaflæði sem virðist vera bæði inn og út úr landinu – hvort þetta séu raunverulegir peningar eða bara loft?

HHG: Ég er einmitt að reyna að svara þeirri spurningu í erindi sem ég held um íslenska efnahagsundrið í HÍ á morgun. Og ég kemst að þeirri niðurstöðu að íslenska efnahagsundrið eigi sér alveg eðlilegar skýringar. Og þessar skýringar eru fólgnar í því að það sem við gerðum að við virkjuðum fjármagn sem áður lá dautt.Við gerðum það á tveimur sviðum. Í fyrsta lagi voru fiskistofnarnir verðlausir áður fyrr. þeir voru óframseljanlegir, óveðhæfir, óseljanlegir. Síðan er kvótum úthlutað og þá verður til fjármagn þarna. Hitt atriðið var að ríkisfyrirtækin, þau láu einmitt dauð. Þetta var fjármagn sem var óframseljanlegt, óveðhæft, óskráð. Enginn átti, enginn bar ábyrgð á. Fyrirtækin voru seld og þá verður skyndilega til fjármagn. Þannig að af þessum tveimur ástæðum, bæði kvótakerfið og einkavæðingin, þá varð til fjármagn sem ekki var til áður. Og svo var það þriðja…

Spyrill: einhverstaðar að hljóta samt sem áður hljóta peningar að hafa komið…

HHG: Nei, nei, vegna þess að ef þú ert með land þar sem fjármagnið er ekki í höndunum á neinum, sem enginn getur notað það, þar sem það liggur bara dautt þá vex það ekki. En hér á Íslandi var það fært í hendurnar á eigendum, gert skrásett og veðhæft og þá fór það að vaxa, þá lifnaði það allt við. Og síðan það þriðja sem olli því að við höfðum svo mikið af fjármagni, svo mikið af fé og gátum farið til útlanda. Ekki með sverðið eins og í gamla daga, víkingarnir, heldur með verðið. Þriðja ástæðan er auðvitað þessir öflugu lífeyrirssjóðir. Við erum með einhverja öflugustu lífeyrissjóði í heimi. Þannig að á Íslandi hefur verið síðustu 16 árin að myndast gífurlegt fjármagn, og svo fóru bara víkingarnir með þetta fjármagn út.

Spyrill: Ég virðist vera með orkuútrásina á heilanum..það er það sem sumir vilja meina það sem koma skal. Geti jafnvel orðið ennþá arðvænlegra en bankaútrásin.

HHG: Já það væri auðvitað alveg frábært að það yrði. Og þegar að ég svona fór að taka dálítinn þátt í þessu uppúr 1991 þá óraði mig ekki fyrir því að þessi átök sem voru þá við að leggja niður sjóði sem voru bara að styrkja taprekstur fyrirtækja og við að ná verðbólgunni niður, ná hallanum í tekjuafgang og greiða niður skuldir ríkisins. Og sinna öðrum slíkum verkefnum, þá óraði mig ekki fyrir því að síðan með því að einkavæða bankana að þá myndum við skyndilega fá nýja kynslóð ungra sprækra manna sem hafa gerbreytt Íslandi. Og bankakerfið, og ég rek það í fyrirlestrinum á morgun..

Spyrill: Já eins og Björgólfur Guðmundsson..

HHG: já og þeir allir, já hann (BG, innsk.) er bara ungur í anda alveg frábærlega. Hugsið ykkur, bankakerfið hefur á milli sjö og tífaldast á svona, þessum fjórum fimm árum. Og hugsið ykkur hvað það væri nú gaman ef við bara héldum áfram og gæfum í. Þannig að fyrst kemur kvótakerfið svo kemur lagfæringin á ríkisbúskapnum, svo kemur einkavæðing bankanna og útrásin. Og ef við gætum svo farið að selja þekkingu til útlanda, það væri alveg frábært.

Spyrill: Nú kemur aftur upp umræðan frá Samfylkingunni í ríkisstjórn að auðlindirnar þær verða að vera í almenningseigu. Hvað segir þú um það?

HHG: Ég held að það sé voðalega mikilvægt fyrir okkur að gera ekkert svona að trúaratriði. Við viljum öll að hér sé mannúðlegt þjóðfélag þar sem hugsað er um lítilmagnann og þar sem lýðræði er tryggt og almenn mannréttindi eru virt. Það er ekkert ósamkomulag um það. Og eitt af því sem ég komst að þegar ég skoðaði þetta íslenska efnahagsundur var að lítilmagninn – hann hefur það gott á Íslandi. Ellilífeyrinn er að meðaltali hæstur á Norðurlöndum hér, barnabætur til láglaunafólks eru tiltölulega góðar osfrv. Og ég vil bara koma til móts við áhyggjur fólks eins og jafnaðarmanna í því efni. En ég held að samt að auðlindirnar séu bestar ef einstaklingar fái að nýta þær en ekki ríkið.