Það sem nánast enginn þorir að ræða

Er að ríkissjóður Íslands er í raun vita gjaldþrota. Það er vegna þess að seðlabankinn er aðeins með míkrógjaldeyrisvarasjóð miðað við skammtímaskuldir þjóðarbúsins og almenn umsvif bankakerfisins og gjaldeyrishreyfingar þess. Til þess að afla seðlabankanum gjaldeyrisvarasjóðs, til þess að geta varið krónuna (og hlutabréfamarkaðinn) ef svo illa skyldi vilja til að erlendir lánadrottnar krefðust skyndilega uppgreiðslu skuldanna (eða stórir spákaupmenn gerðu árás á krónuna), þyrfti ríkissjóður helst að leggja til amk. þetta 800-1000 milljarða sem hann getur skiljanlega ekki. Hann er því í raun gjaldþrota sem aftur þýðir að við höfum þegar misst efnahagslegt sjálfstæði okkar og verðum hirt og innlimuð í stærri kerfi á sínum rétta tíma.

Moody's segir Aaa einkunn Íslands á krossgötum

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 28.1.2008 kl. 12:53]

Ég er búinn að klifa á þessu síðan s.l. sumar, en hver tekur mark á svona trúleysingja og uppreisnarsegg.

[Alfreð Símonarson, 28.1.2008 kl. 13:45]

Dabbi seðlasóði greinilega að standa sig í sinni heimsstefnuplebbaklíku

Skrítið hvað fólk er lengi að taka eftir því hvernig stóru fyrirtækin eru að arðræna almenning, sem er einmitt miðstýrt frá Seðlabankanum. 

Kær kveðja Alli. 

[Baldur Fjölnisson, 28.1.2008 kl. 14:11]

Þar sem enginn í ríkisstjórn eða seðlabanka talar um þessa skuggalegu stöðu (hún er afar raunveruleg, tölurnar tala sínu máli) þá er augljóslega um meðvitaða stefnu að ræða, þjóðarbúið hefur verið sett skipulega á hausinn til að útlendingar eigi auðveldara með að hirða draslið í fyllingu tímans. Þeir fá sem sagt orkuauðlindir okkar fyrir slikk og við göngum sem bónbjargarmenn í Evrópusambandið.