Er það guð eða olían eða Ísrael eða dollarinn eða all of the above

Það er óvissan. Það er erfitt að ráða í hugsanagang lygasjúkra síkópata sem eru undir stjón og kostaðir af enn ruglaðri geðsjúklinga. Ef geðlæknir sem jafnframt er guðspekingur er i´húsinu óskast álit hans.

Athugasemdir

[Baldur Fjölnisson, 5.10.2007 kl. 17:20]

Erlingur, þú misskilur eitthvað sjónarmið mitt varðandi trúarbrögð að því leyti að ég er ekkert

að útiloka tilvist einhvers konar "anda" sem er "á bak við" alheiminn og það sem í honum leynist.

En sköpun gæti að sjálfsögðu aldrei skilgreint slíkan skapara, það segir sig sjálft, enda sjáum

við alls kyns útfærslur á guði í hinum ýmsu trúarbrögðum og klofningsbrotum frá þeim. Væri þessi

ágæti guð raunverulega til nú þá hefðu menn ekki verið að teygja hann og toga út og suður

árþúsundum saman, það væru ekki til þúsund útgáfur af honum.

Trúarbrögð eru í rauninni fyrst og fremst stjórntæki enda hafa trúmál og stjórnmál verið meira og

minna samansúrruð gegnum tíðina og ýmisr stjórnmálamenn látið hafa etir sér að þeir ýmist hafi

samráð við guð eða sjái ekkert athugavert við slíkt. Þetta er náttúrlega steypa sem engu tali tekur

en enginn biður viðkomandi að segja af sér og og því er þetta greinilega viðtekin stefna. Hvernig

nokkur heilvita maður getur tekið mark á mönnum sem fara eftir einhverjum röddum í hausnum á

sér og óskýranlegum og abstrakt verum er mér algjörlega hulið. Það er víst eins með þetta og

olíuna og vígbúnaðinn og stríð gegn terror og krossferðir gegn múslímum að hagsmunir ráða för.

Þjóðkirkjan hér heima er risavaxin atvinnuleysisgeymsla sem kostar skattgreiðendur milljarða ár

hvert en hætt er við að hún myndi fljótt gufa upp væri skrúfað fyrir opinbert fjármagn til hennar.

Annars er mér nákvæmlega sama hverju menn trúa en þeir eiga þá sjálfir að fjármagna klúbba-

starfsemi í kringum slíkt. Það er óðs manns æði að hafa slíkt tjóðrað við ríkisvaldið. Við skulum

líka í þessu sambandi hafa hugfast afar ástúðlegt samband fasista og kirkjunnar gegnum tíðina

og láta það vera okkur víti til varnaðar, ásamt öðru miður geðslegu.