Hriktir í skuldaframleiðslukerfinu

Framleiðsla skuldapappíra hefur verið mikilvægasta framleiðslustarfsemi

á vesturlöndum sl. áratuginn amk., enda engin leið að keppa við launalitla

eða launalausa þræla í Asíu í framleiðslu á hefðbundnum framleiðsluvörum.

Þetta hefur orðið að ævintýralegu keðjubréfaæði sem alls ekki má stoppa

eða jafnvel hægja á sér því þá er voðinn vís. Eins og önnur keðjubréakerfi

þolir þetta ekki vel umræðu enda byggist það afar mikið á tiltrú eða etv.

frekar trúgirni þátttakendanna. En núna eru jafnvel hönnuðir kerfisins

farnir að ræða bresti í því og virka sumir skelfingu lostnir. Kannski eru þeir

farnir að hugleiða hvers konar ófreskju þeir hafa búið til. Kerfið tryggir nefni-

lega sjálft sig gegn hruni með hinum furðulegustu tryggingasamningum og

heildarandvirði þeirra er núna amk. hátt í eina gadsilljón dollara, eða um

20föld verg heimsframleiðsla eins árs. Þetta er sem sagt dauðadæmd vitleysa.

Ein gadsilljón = þúsund bandar. trilljónir = milljón milljarðar.

Athugasemdir

[Halldór Carlsson (IP-tala skráð) 10.9.2007 kl. 09:53]

Skuldapappírar? Keðjubréf? Hvað ertu að tala um?

[Baldur Fjölnisson, 10.9.2007 kl. 10:02]

Þetta eru elementarí hugtök. Þú hlýtur að hafaf heyrt af skuldabréfum og keðjubréfasvindli.